خودم. من واقعی

خیلی از آدمای دور و برم، دنیاهای متفاوتی نسبت به من دارن...
به ندرت، به دنیاشون غبطه می‌خورم...
گاهی، می‌ترسم...
و گاهی هم، متنفر می‌شم...

خودم. من واقعی...

نمی‌دونم درسته یا نه، ولی وقتی خیلی از مریضا رو می‌بینم، به خصوص الان که توی بخشِ روان ام، اول ناخودآگاه خدا رو شکر می‌کنم...بعد، بلافاصله به این فکر می‌کنم که ممکن بود منم جای اینا باشم... اگر منم ما خودم. من واقعی...

آلبوم جدید چاوشی هم اومد. بی‌نام... یعنی همون اسمی که من واسه خودم انتخاب کردم توی بلاگفا...

متأسفانه، آقای چاوشی آلبوم خوبی درست نکرده. حقِ این اسمو خوب ادا نکرده... :)

یادم میاد واسه اولین بار که آلبوم پاروی بی‌قایق رو گوش می‌دادم، هی دلم می‌خواست روی هر ترک‌اش قفلی بزنم... و از طرفی، هیجان داشتم که ببینم ترک بعدی چی واسم داره...

اما این آلبوم، نه... هی تا نصفه گوش دادم و زدم جلو...

به کجا داری می‌ری آیِ چاوشی؟ هعی...

خودم. من واقعی...